Mandag 27. Juni 2022 - 14:03  

Søk

Google

Artikkel- og forfatterSøk

Linker i nettsidene

Noen leder deg videre innenfor n-kh.no. De åpnes i det vinduet du er i. Siderammen og toppen beholdes dermed. (vil du lage nytt vindu: skift+museklikk)


Fremmede nettsteder du lenkes til, åpnes i nytt vindu, for å ikke fjerne vårt vindu.


Musepekeren aktiverer eventuell "forklarende boks".


Hensikt: informasjon lenkes sammen over Internett ved hjelp av hyperlenker, til ytterligere kunnskap og informasjon på verdensveven (World Wide Web).


FrØ-bladet i skjermversjon er utstyrt med samme redskapet.

Tilfeldig ord/uttrykk:
Arveskifte

Dela arven etter t.d. foreldra.

Se hele oversikten her.


adobe reader
Gard & bygd >> Visnes >> 7_1 Fortellinger og sagn >> Han Knut og havrehalmen
Utskriftsvennlig format Tips en venn

Han Knut og havrehalmen

Tips: Klikk p� evt. sm�bilder s� �pnes de i et nytt vindu.
Referanse: 79_7_112
Skrevet av Elias Vaage - 05.11.2007

”Ja, det skal bli godt for kona mi og meg � f� liggja p� ny havrehalm.”
”Ja, lukka til”, seier bonden.

 


Historier om Knut Samsonsen




Det er han Knut Samsonsen som fortel dette til meg.

Den gamle sengehalmen i senga til meg og kona mi var aldeles utsliten og vond � liggja p�, fortel han Knut. Eg fekk h�yra om ein bonde opp i bygda som hadde god sengjehalm (havrehalm). Knut sa namnet p� bonden og eg kjende han godt.

Eg fann meg ein stor sekk og drog avstad til bonden, seier han Knut. Eg traff han og sa fram �rendet mitt. ”Ja d�, havrehalm har eg i massevis. Ta sekken med, s� g�r me opp p� l�ven og stappa i den.” Bonden var blid og i godlag. ”Me m� stappa godt nedmed kanten, s� f�r du litt meir med deg”, seier han. ”Ja, n� trur eg ikkje du f�r eit halmstr� meir i den”, seier han.

Og Knut svara: ”Ja, det skal bli godt for kona mi og meg � f� liggja p� ny havrehalm.”

”Ja, lukka til”, seier bonden.

Knut stikk handa i lomma. Han har det med det, han Knut, som ein �rleg truande mann, at er det noko viktig han vil seia, brukar han riksm�l (bokm�l). Slik og denne gongen. Han tek opp lommeboka: ”Ja, nu m� jeg f� betale for halmen”. ”Nei, langt ifr�”, seier bonden, ”ikkje eit �re skal eg ha”.

”Ja, sier du det. Ja, da m� vi b�ye Våre kner og takk Gud”, seier han Knut. ”Ja, det kan me”, sa bonden, ”men ikkje her p� det harde l�vagolvet. Lat oss heller g� inn i h�yet”, seier han.

Og me gjekk inn i h�yet, seier Knut. Fyrst bad eg og takka Gud. Og s� bad bonden ----. Etter b�nestunda i h�ytopta, seier Knut: ”Ja, n� vil eg g� him te k�n� mi, Marie, og skifta ut den gamle halmen. ”Takk, takk skal du ha!” ”Lukka te”, seier bonden.

S� drog han Knut Samsonsen heim til Visnes til kona si, glad og forn�gd, b�de til Gud og til menneske.