Noen leder deg videre innenfor n-kh.no. De åpnes i det vinduet du er i. Siderammen og
toppen beholdes dermed. (vil du lage nytt vindu: skift+museklikk)
Fremmede nettsteder du lenkes til, åpnes i nytt vindu, for å ikke fjerne vårt vindu.
Mot slutten av krigen var Arne Johan Storesund i oppl�ring p� sykkelverkstaden hj� Olav Skeie p� Utvik.
Der m�tte han ein ung tyskar som ba om hjelp til � r�mme.
Slik fortalde Arne Johan (f.1926) denne historia: Tidleg ein morgon kom det ein
skjelvande ungdom inn hj� oss og ba om hjelp til � kome seg over til fastlandet. Karen var ein tysk
soldat p� r�mmen. Uniformen hadde han kasta og var no i sivile kl�r. ’Fahnenflücht’ var
jo ein s�rs alvorleg sak i Hitlerh�ren, men kunnskapen om at det bar mot krigsteneste p� Austfronten
hadde skremd han til � ta denne avgjerda.” Grunna engelsk mineleggjing var det
ikkje lov � ferdast i Karmsundet, s�rleg var tyskarane vaktsame i nord, mot byen og s�rover ved Salhus.
Dette kjende Arne til og tok dermed ein telefon til Egil Storesund, som budde meir lagleg til, ja midt
p�, kan ein seia. Egil sa seg straks viljug, og tok karen over til Sakkestad utan at
noko hende under overfarten. Ungdommen tok seg s� i veg innover i landet, og enda til
slutt opp i Skjold p� ein stad dei kalla Bjerga. Det var sumarstid s� han hadde sove om dagen og vandra
nattetid. Dette kunne folk p� denne staden fortelje Arne Johan. Seinare starta han
vedhandel p� Storesund og handla ved hj� dei som hadde hatt same karen i arbeid p� garden. Dei klaga
over ”den late skogskaren”, som helst ville halda seg innomhus, sa dei. S� underleg var nok
ikkje det, n�r ein tenkjer p� konsekvensane, b�de for han sj�lve og for hjelparane.
Dei var utruleg heldige som ikkje vart oppdaga. Tyskaren var der i 1 ½ �r.
Webdesign av Ivar Stange | ivarstange /æt/ gmail /dot/ com
