Vikingstad (Vikjingstad)

Avsatsar i bakkane (s�rleg p� Stongo) syner at sj�en i si tid har g�tt gjennom Brekkedalen. Denne dalen var eit naturleg skilje mellom innmark og utmark i gamle dagar. Mot s�r og vest er garden berglendt med h�ge hamrar, sm� skar og deilder som t�yer seg ut mot oddar og nes med st�rre og mindre vikar frammed Vikingstad-stranda som er ca. 1 km lang.
   Vikingstadsj�en kallar me sj�stykket innanfor F�yfjorden, mellom Stongav�gen og Torvastadsj�en. Grensa mellom Vikingstad og Torvastad g�r fr� sj�en og austover gjennom austre gravsplass og p� s�rsida av kommunestykket der Gamleheimen var. Ved endepunktet m�test 4 gardar med kvart sitt gardsnummer. (Stabbstod kallar ein det i Rogaland). Grenselina med Stongo g�r mot s�r og vidare i vestleg retning til Stongav�gen.   

Etter Oluf Rygh si tolking kjem Vikingstad av mannsnamnet Vikingr. Professor porhallur Vilmundarson i Reykjavik seier at det finst to d�me p� Vikingsstadir i Island (i Sudur-pingeyarsysla og Sudur-Mulasysla). Han trur ikkje at f�rste lekken er eit personnamn.
   Uttalen er noko ulik i dagleg tale. Somme seier «Vi'kjingsta» og andre seier «Ve'kjingstad». Skrivem�ten har ymsa fram gjennom hundre�ra. Me kan nemna at p� 1500-talet er det skrive «Vigestad», «Vichingsted» og «Viggingstad», «Vigrestad» i 1661, «Vigenstad» i 1606 og «Wichingstad» i 1723. 
   
Kilde:    Birger Kjetland og Arnvid Lillehammer: Bygdebok for Karm�y, Torvastad. Utgitt av Bygdebokutvalget i Karm�y 1979