• Hovedside
• Om historielaget
  • Styret
  • Bli medlem
• Boksamling
• Nettressurser
  • norgeshistorie.no
  • historisk leksikon
  • 2. v-krigsleksikon
  • Våre falne
• Gard og Bygd
• Alle artiklene
• FrØ-bladene

Stev og vogging

Den gamle og popul�re vogga fr� Skeie m� minst vera 125 �r gamal. Tydeleg slitasje viser godt igjen etter mange �rs bruk. Dei song medan dei vogga. 

P� Skeie var dei 10 born pluss oss tri syskina. Alle har me lege i vogga. Eg var den siste i den generasjonen som l�g i Skeie-vogga. Men no (2004) er den s� popul�r for barnebarn og oldebarn, at den er komen p� reisefot landet rundt. Etter � ha vore i Skjeberg (ved Sarpsborg) er den no komen til Ask�y ved Bergen.   

Eit stev

I gamle dagar song dei stev medan dei vogga. Det var eit godt sovemiddel. 

Ro, ro, til Siraland,

femten kaker og fira mann.

Men d� dei kom til Siraland

�tte dei ikkje matagrand.

S� reiste dei til ein bakar

og kj�pte stomp og kaker. 

Han morbror Olav Skeie fortalde, at han ofte fekk voggejobb.

  ”Ein gong”, sa han, ”fekk eg jobben til � vogga han litle Elias i svevn. Han skreik og ville ikkje sova.” (Vondt i magen?)

”S� vogga eg det beste eg kunne”, fortalde han morbror. ”Til slutt vogga eg s� kraftig at vesleguten trilla bortover golvet!” 

Ei regla

Og s� var det regla om sonekona, som var komen til gards. Mor til guten gav henne ikkje dei beste lovorda: 

Ikkje kan hu kara,

og ikkje kan hu spinna,

ikkje kan hu sp�ta

p� ein badnasokk.

Men ka gjere vel de’,

n�r hu er s� god te’ � b�ta.

Hu begjynte om m�r�en

f�r folk kunne sj�,

Og seint om kvelden

kom bot� p�.

Men enn� s� var de’

eit h�l p� kne,

men det var bot�

som ikkje rakk te’.