• Hovedside
• Om historielaget
  • Styret
  • Bli medlem
• Boksamling
• Nettressurser
  • norgeshistorie.no
  • historisk leksikon
  • 2. v-krigsleksikon
  • Våre falne
• Gard og Bygd
• Alle artiklene
• FrØ-bladene

Historier frå vekkingstider

Dei gamle fortalde om Oftedalsvekkinga. Vekkinga l�g ”liksom i lufta”. Denne vekkingsbylgja n�dde ogs� Visnes. Der hadde dei kristne samlingar rundt om i heimane og i skulehuset. Men flokken av kristne auka, og dei m�tte ha st�rre lokale � samlast i. D� fekk dei l�na danselokalet. Men etter eit visst klokkeslett m�tte dei vera ute av huset sundagskveldane, d� dansen tok til. Det var d� tanken om eit bedehus kom opp. Og i 1879 stod eit stort flott bedehus ferdig.

S� kom den store vekkinga i Visnes. Dei gamle snakka mykje om Rettedals-vekkinga, som gjekk over Karm�y. Biskop Heuch kalla Karm�y ”De helliges �”.

     Det var bondeguten Thormod Rettedal fr� H�gsfjord i Ryfylke, som i 1885 kom til Visnes og det vart stor vekking. Den tok til i dansesalen under dansen. Under tvil om dei kjem levende ut att g�r Rettedal og venen hans, Andreas Nielsen, inn i dansesalen. Nielsen tok til � syngja. ”� at jeg kunne min Jesus prise”. Rettedal blir med han og dei syng alle versa.

     Hendinga vidare utover kvelden kan ein lesa om i V�rl�ysing av Oscar Handeland og delvis gjengitt i Visnes bedehus 1879-1979 av Einar Kjetland.

     I 1918 vart det ogs� vekking p� Visnes bedehus. Eg som liten visnesbu p� 5-6 �r hugsar litt av den. Det var emis�r A. Norheim fr� Haugesund som var der i lengre tid. Det var mange i ettertid, som snakka om han eller ho som vart med i den vekkinga.

     Han Kornelius Hauge fortalde fr� eit b�nem�te dei hadde: ”D� var Den Hellige �nd s� sterk, at bedehuset skolv” (slik det st�r i Apg.).

     I 1937-38 var det og vekking p� bedehuset. Det var pastor Aanestad fr� NMS, som skulle ha nokre m�ter. Og det enda med stor vekking. Huset var til tider stappe fullt. Talaren var der i vekevis og m�nader. Og mange kom med, b�de unge og gamle. Ole Schr�der var ofte med og sang og spela.

     Ein gamal gruvearbeidar hadde tidlegare vore stuert til sj�s. Han sa det slik: ”Eg har vore ute i hardt ver til sj�s, men s� hardt ver som det har vore her i vekkinga p� bedehuset, har eg aldri vore med p� - serleg den kvelden gav eg meg over til Gud.” Men for at han skulle bli heilt l�yst i kristentrua, m�tte han slutta � drikka vin og bli berusa. Dette kunne ikkje gjerast p� nokon anna m�te enn � ta vinankeret og t�ma vinen ut. Og det vart gjort.