• Hovedside
• Om historielaget
  • Styret
  • Bli medlem
• Boksamling
• Nettressurser
  • norgeshistorie.no
  • historisk leksikon
  • 2. v-krigsleksikon
  • Våre falne
• Gard og Bygd
• Alle artiklene
• FrØ-bladene

Lensing av gamlegruva

Som elektrikar ved R�dkleiv i �ra 1938-1943 fekk eg vera med � lensa gamlegruva for vatn, like ned til ca 150-160 meter. Nede ved 112 meter stasjonerte me med nytt og st�rre pumpeutstyr. Det var Anton Hjelmaas og eg som i 1941-42 hadde den jobben. Dei gamle stigane og treverket i gruvesjakta hadde d� st�tt under vatn i om lag 40 �r.

Personvernet for oss som skulle ned og opp med div. utstyr og verkt�y – den var kritikkverdig. Enno, om lag 60 �r etter, kan eg merka mareritt-kjensler ved tanke p� den farefulle jobben. Eg tykkjer enno synd om gamle Elius Kalst�. Han fekk hammar og galvaniserte spiker med seg for � underSøkja og spikra fast lause stigar og stigetrinn.

     For � letta p� transporten av verkt�y og utstyr nedover og oppover 112 meter, vart det montert ein slags ”heiseinnretning”. ”Heisevogna” var eit gamalt parafinfat p�sett ein heiseb�yle. Parafinfatet skulle fungera som ”transportvogn” b�de for personar og verkt�y. Heiseutstyret elles var eit stort hjul montert p� nokre stokkar. Ein gamal vaier vart montert til eit gamalt heisespel. Spelet blei driven av ein gamal 3-fase sleperingsmotor med igangsetjar. I heiset�nna var det plass til to personar, Anton og eg.

     Det var trangt om plassen, hugsar eg. Signaler til heisekj�raren var slag med ein n�kkel i pumpeutstyret. Der hang me og dingla mellom trestokkane, opp og ned. Men Elius Kalst� valde � g� i stigane, sj�lv om dei kunne vera farlege nok � g� i. Eg er glad og taksam at me alle fekk behalda liv og helsa etter den jobben.